 |
| źródło: fizjo-med.rzeszow.pl |
W początkowej fazie powstaje skurcz naczyń krwionośnych i mięśni, spowolnienie przepływu krwi i przemiany materii. Następnie organizm, broniąc się przed zimnem, gwałtownie rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa przepływ krwi (nawet 4-krotnie), czego skutkiem jest zwiększony dopływ składników odżywczych, tlenu i substancji przeciwzapalnych do komórek. W rezultacie zmniejsza się ból i stan zapalny, uszkodzone tkanki szybciej się regenerują, mięśnie ulegają rozluźnieniu, polepsza się przemiana materii i praca układu odpornościowego.
Główne schorzenia, które poddaje się terapii zimnem to choroby reumatyczne, urazy ortopedyczne, choroby neurologiczne (np. ostre zapalenie nerwów, stwardnienie rozsiane), oparzenia, zapalenia żył i żylaków. Krioterapia to również doskonała forma odnowy biologicznej - wzmacnia odporność i witalność, usuwa zmęczenie i poprawia samopoczucie. Korzystnie wpływa też na urodę. Przyspiesza złuszczanie się naskórka, poprawia ukrwienie skóry i opóźnia procesy starzenia się komórek
Działanie krioterapii:
- działanie przeciwbólowe
- zmniejszenie obrzęków
- zwiększenie siły mięśniowej
- zmniejszenie spastyczności mięśni
- zwiększenie zakresu ruchomości stawów
- wzrost poziomu korzystnych hormonów we krwi
- wzmocnienie struktury naczyń krwionośnych
- zwiększenie odporności organizmu
- poprawa samopoczucia - relaks, rozluźnienie, działanie antydepresyjne
- przyspieszenie procesu gojenia się ran
- spowolnienie procesu starzenia
- zwiększenie tolerancji wysiłku fizycznego
- poprawienie kolorytu skóry
Wskazania: choroby narządu ruchu, naderwanie ścięgien i mięśni, przewlekłe zespoły bólowe, ostre urazy sportowe i pooperacyjne, zapalenie okołostawowe ścięgien, torebki stawowej i mięśni, dyskopatie, stwardnienie rozsiane, długo nie gojące się rany, odbudowa odporności immunologicznej, odnowa biologiczna, przemęczenie fizycznie i psychicznie osób dorosłych.
Przeciwwskazania: ciężkie choroby serca i układu krążenia, znaczna niedokrwistość, niedoczynność tarczycy, ostre infekcje, alergia na zimno, wyniszczenie i wychłodzenie organizmu, obecność miejscowych odmrożeń, przebyte zakrzepy żylne i zatory tętnic obwodowych, choroba nowotworowa, uszkodzenia skóry, neuropatie układu współczulnego, zaawansowana miażdżyca, różnego pochodzenia ostre schorzenia dróg oddechowych.
W ramach krioterapii wyróżniamy dwa rodzaje zabiegów: krioterapia miejscowa i krioterapia ogólna. Krioterapia miejscowa przeprowadzana jest przy użyciu specjalnych urządzeń, które zamieniają ciekły azot w parę azotową o bardzo niskiej temperaturze od -120 do -140 st.C. Parę taką kieruje się na zmienioną chorobowo partię ciała. Podczas zabiegu ciepłota skóry może obniżyć się do -2o C i na skutek skurczu naczyń krwionośnych utrzymywać się po zabiegu przez ok 1 minutę. Krioterapia ogólna natomiast polega na poddaniu oddziaływaniu bardzo niskich temperatur całego ciała, co odbywa się w tzw. kriokomorze.
